W naszym kraju istnieje wiele pięknych miejsc o doskonałych właściwościach leczniczych, w których od dawna turyści korzystają z wyjątkowego klimatu oraz wspaniałych i niepowtarzalnych walorów przyrodniczych.
Zapewne większość z nas wypoczywając w uzdrowiskach spotkała się z opłatą uzdrowiskową. Jest ona wprowadzana w drodze uchwały przez radę gminy, natomiast pobiera się ją od osób fizycznych, które przebywają dłużej niż dobę w celu zdrowotnym, turystycznym, wypoczynkowym bądź też szkoleniowym w miejscowościach uzdrowiskowych, czyli tych, które znajdują się na obszarach z nadanym statusem uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych. Opłata liczona jest za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Według obowiązujących przepisów istnieje pewna grupa osób, która jest zwolniona z tego rodzaju opłaty i są to: członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, a także urzędnicy konsularni i inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw albo zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi, jak również nie mają miejsca pobytu stałego w Polsce (pod warunkiem wzajemności); osoby, które przebywają w szpitalach; osoby niewidome i ich przewodnicy; podatnicy podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych, które są położone w miejscowości, gdzie pobierana jest opłata miejscowa lub uzdrowiskowa; zorganizowane grupy dzieci i młodzieży szkolnej. Należy zaznaczyć, że od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej. Warto pamiętać, że stawka opłaty uzdrowiskowej nie może przekroczyć 4,24 dziennie.
Źródło: http://www.finanse.mf.gov.pl/podatki-i-oplaty-lokalne/oplata-uzdrowiskowa
